Dzieje Narwi, dawnego miasta królewskiego założonego w 1514 roku sięgają czasów średniowiecza. Miejscowość Narew położona jest na obszarze Podlasia – krainy historycznej rozciągającej się po obu stronach środkowego Bugu oraz górnej Narwi.

Nazwa Podlasie pojawiła się na przełomie XV i XVI wieku i nadana została dla ziem położonych w sąsiedztwie Lachów. Upowszechniła się ona jeszcze bardziej w okresie starań o przyłączenie Podlasia do Korony, zaś w 1569 roku wprowadzono ją do tytulatury królewskiej. Do ziem Podlasia zaliczono leżące przy granicy z Lachami części województwa trockiego, obejmujące tereny nad środkowym Bugiem i górną Narwią oraz część wschodniego Mazowsza. Wcześniej tereny te nazywano ziemią brzeską i drohicką, czerpiąc nazwy od głównych grodów tych ziem. W 1513 roku utworzono województwo podlaskie, co utrwaliło odnoszenie nazwy Podlasie do całości ziem, które weszły w jego skład.

Do ważnych wydarzeń historycznych możemy zaliczyć:

1421 rok Założenie osady portowej nad rzeką Narew przez mieszczan bielskich. 
1514 rok Uzyskanie praw miejskich przez Narew, wzorowanych na prawie chełmińskim, nadanych przez starostę bielskiego Olbrachta Gasztołda.
1529 rok Uzyskanie przez miasto Narew prawa magdeburskiego.
XVI – XVII wiek Dynamiczny rozwój gospodarczy oraz rozwój układu przestrzennego miasta Narew – Złoty Wiek Narwi.
Przełom XVI
i VII wieku
Wydzielenie samodzielnego starostwa narewskiego.
Połowa XVII wieku Wybudowanie trójczłonowego mostu na rzece Narew.
Koniec XVII i XVIII wiek Zahamowanie rozwoju gospodarczego i upadek miasta w wyniku wojen, zarazy i głodu.
XIX wiek Upadek starostwa narewskiego – Narew mało znaczącym i zubożałym miasteczkiem.
1934 rok Utrata praw miejskich.

 

Na podstawie książki Doroty Michaluk "Z dziejów Narwi i okolic - w 480 rocznicę nadania prawa chełmińskiego 1514-1994"